 |
|
|
|
|
|
|
|
HISTORIA WSI KONIEMŁOTY
Koniemłoty są jedną z najstarszych wsi powiatu staszowskiego. Początkowo należały, mocą nadania przez króla Bolesława Chrobrego, do świętokrzyskiego Zakonu Benedyktynów. W 1270 r. Bolesław Wstydliwy oswobadza Koniemłoty i inne dobra zakonu Benedyktynów od pogoni, postojów i wypraw wojennych, a w 1351 r. Kazimierz Wielki przenosi Koniemłoty na prawo niemieckie.
W 1527 r. Koniemłoty stają się własnością Łaskich, będących dziedzicami staszowskimi, poprzez zamianę na inne miejscowości. Formalna zamiana nastąpiła 5 stycznia 1527 r. na Sejmie Krakowskim. Zakon Benedyktynów oddał Koniemłoty, Tuklęcz i Święcicę, a otrzymał Skałę, Czazów i pół Dąbrowy. Ponadto zakonnicy otrzymali wieczyste prawo kolatorskie w Koniemłotach, a także prawo do wolnego wyrębu w lasach i wolne pastwisko. Benedyktyni zachowali prawo do mianowania proboszczów w koniemłockim kościele i sprawowali patronat nad parafią do roku 1819, tj. do kasacji klasztoru na Świętym Krzyżu. Zakonnicy nie chcieli początkowo zgodzić się na zamianę, jednakże ulegli usilnym naciskom i intrygom wojewody sieradzkiego, a zarazem dziedzica Rytwian Hieronima Łaskiego.
Kolejnymi właścicielami Koniemłotów byli: Zborowscy (1581 1586) i Tenczyńscy (1586 - 1639). Córka Jana Hrabiego na Tenczynie, fundatora kościoła i Eremu pustelniczego księży Kamedułów w Rytwianach, Izabela z hrabiów Tenczyńskich poprzez ślub z Łukaszem Opalińskim, Marszałkiem Nadwornym Koronnym, wnosi dobra rytwiańskie ze wsią Koniemłoty w ród Opalińskich. Z książki A. Makowskiej Prywatne miast Staszów i dobra staszowskie wydanej w Warszawie w roku 1981 przez PWN dowiadujemy się, że w roku 1673 Koniemłoty zamieszkiwało 123 osoby, a w 1674 r. 102 osoby. W roku 1705 liczyły 21 gospodarstw, w 1758 r. -32, a w 1795 już 55.
Koniemłoty przechodzą następnie w ręce Lubomirskich, poprzez ślub Anny Elżbiety Zofii z Opalińskich ze Stanisławem Lubomirskim, Sieniawskich, poprzez ślub Elżbiety Heleny z książąt Lubomirskich z kasztelanem krakowskim Adamem Mikołajem Sieniawskim, Denhoffów, Czartoryskich i Lubomirskich. Na skutek ślubu Julii z książąt Lubomirskich z hrabia Janem Potockim dobra przechodzą w ręce Potockich, a następnie Radziwiłłów na skutek małżeństwa hrabianki Róży Potockiej z księciem Maciejem Radziwiłłem.
|
|
